Мы іхнія словы пачуем
У гуку вясновых грымотаў,
У пошчаках ранішніх птушак
У шуме срабрыстых дажджоў
Мы іхнія твары ўбачым
У крохкіх абрысах аблокаў
І, прагна глынуўшы паветра,
Пакрочым па іхніх шляхах…
Героі не паміраюць!
Яны давяраюць і раяць.
І нас вядуць, нібы зоркі,
Вядуць вышэй і далей…
У гуку вясновых грымотаў,
У пошчаках ранішніх птушак
У шуме срабрыстых дажджоў
Мы іхнія твары ўбачым
У крохкіх абрысах аблокаў
І, прагна глынуўшы паветра,
Пакрочым па іхніх шляхах…
Героі не паміраюць!
Яны давяраюць і раяць.
І нас вядуць, нібы зоркі,
Вядуць вышэй і далей…
