Гісторыя Надзеі Тэфі, «каралевы смеху», у жорсткіх рэаліях 1918 года, гучыць так актуальна, што кожнае слова трапляе прама ў сэрца.
Алена Багдановіч зачаравала нас сваёй пранікнёнай і шчырай ігрой. Яна нібы вярнула да жыцця постаць Тэфі. Мы адчулі сапраўдную блізкасць да тэмы эміграцыі і захапіліся здольнасцю гераіні захаваць лёгкасць і чалавечнасць у такой глыбокай гісторыі.
Спектакль пакінуў нас у задуменні: пра мінулае, пра эміграцыю, пра здольнасць заставацца чалавекам, нягледзячы на ўсё. І гэтая гісторыя рэзаніруе з тым, што перажывае наш народ сёння.
Калі ў вас будзе магчымасць наведаць гэтую пастаноўку – абавязкова ідзіце! Гэта не толькі пра мінулае, але і пра тое, што хвалюе кожнага з нас.
Дзякуй, Алена Багдановіч, за гэты кранальны і важны твор!
Upd. Па планах паказ спектакля ў Замку 7 снежня, за данаты.
Удакладняем тэхнічныя моманты.
Сачыце за анонсамі!
